JASMIJN Coach met minipaarden
"Voor volwassenen, pubers en kinderen"
Blogopmaak
This is a subtitle for your new post
The body content of your post goes here. To edit this text, click on it and delete this default text and start typing your own or paste your own from a different source.
'Jasmijn, het blijft bijzonder wat je met een kind doet'. Wat een voorpret hadden hij en ik. Mama zou een keer meedoen. Wat gaan we dan doen? Nou, we hadden een heel pakketje met opdrachten bedacht. Wat was het fijn om dit te mogen begeleiden. Samen wandelen in de bak, maar waarom wilde Flint niet mee? Hm.. Oké, even in de rust, even niet in de actie en misschien dan? Ja hoor, daar gaan we weer. Een vertrouwensoefening, één houdt Flint vast, de ander loopt er achter met ogen dicht. Durven we dit? Ja hoor! Daarna een complimentenronde, welke complimenten passen bij jouw kind? Het is zo bijzonder dat ik hier bij aanwezig mag zijn, een momentje voor het kind en de ouder, samen met de paardjes.
Regelmatig mag ik kinderen in de bak ontvangen. Samen praten en ontdekken we waar ik ze bij kan begeleiden. Door te poetsen, te wandelen komen we snel tot een gesprek over wat hem/haar bezig houdt en waar ze een hulpvraag hebben. Die hulpvraag proberen we samen zo helder mogelijk te krijgen. Door te doen, te ervaren, merken de kinderen wat er helpend kan zijn en wat niet. Soms merken we dat het fijn zou zijn als er een ouder mee kan doen. De ouder kan dan zien hoe hun kind in de bak werkt met de paarden. Met het kind bedenken we opdrachten die we willen doen en laten zien en waar we de vader of moeder willen inzetten. Soms is het een wedstrijdje, een complimentenronde, een vertrouwensoefening of een grenzenoefening. We kijken wat passend is voor de ouder en het kind. Nieuwsgierig? Bel of mail voor een afspraak.
Ze kwam enkele weken geleden met een hulpvraag binnen: ik wil meer zelfvertrouwen! Deze stoere dame van 11 was net gestart op de middelbare school. Wat een veranderingen: nieuwe mensen, meer docenten, veel verschillende lokalen en heel veel kinderen met ieder hun eigen identiteit. ‘Ik vind het gewoon zo spannend’ Samen met de paardjes hebben we verschillende gevoelens besproken. Samen geoefend in de bak met oefeningen om uit te proberen wat bij haar past. Daar was Flint, een flinke duw in haar rug. ‘Ik ga het doen!’ Daar was Mylo, met zijn eeuwige geduld als ze een oplossing stond te bedenken. En daar was Fleur, om met haar te knuffelen als ze iets lastig vond. Het is iedere keer weer genieten van de sessies voor mij. Een kind kan weer verder en ik mocht dat begeleiden, samen met mijn minipaardjes.
‘Wil je pionnen neerzetten voor talenten waar je trots op bent?!’ Daar gaat hij, de bak in, er komen 10 pionnen te staan. Samen met Flint ging hij iedere pion langs en benoemde wat zijn talent was. Pion 1 ‘Ik kan goed voetballen’, pion 2 ‘Ik heb veel vrienden’. Pion 3 ‘Ik mag mezelf zijn’... Daar bleef Flint staan. Waarom bleef Flint stil staan voor de pion? Hij wilde niet bij de pion staan. ‘Ik wil wel mezelf zijn, maar soms lukt het nog niet’. En daar ging Flint, hij ging naast pion 3 staan en duwde deze jongen met zijn neus tegen zijn rug. ‘Flint zegt mij dat ik het kan’
Ik kan zo genieten van PUBERS in de bak bij de minipaarden. 'Waarom doet die pony zo?' hoor ik vaak. 'Tja, wat maakt dat het jou zo raakt? Wat vind jij daar van dat die pony wegloopt? Herken je het van andere situaties?' 'Grr..grom, grom. Ja tuurlijk ken ik dit. Mama en ik mopperen ook zo vaak en dan loopt een van ons weg, boos'. 'Oke, wat is dan jouw gedachte op dat moment?' 'Dus... die wil niks van mij weten, dus ga ik lekker mopperen en stampvoetend naar boven'. 'Is dat dan een handige actie?' 'Nee, maar wel fijn'. 'Wat kan dan het gevolg hebben?' 'Dat mama en ik boos blijven op elkaar'. 'Wat zou je dan het liefst willen doen?' 'Sorry zeggen en gewoon doorgaan met andere dingen'. Gebeurtenis > Gedachte > Gevoel > Gedrag > Gevolg Mijn mooie taak is dan om dit terug te koppelen naar ouders, maar op een manier dat de puber eigenaar is en hierbij betrokken is. Soms is het zo fijn om eens tegen een vreemde te kunnen spuien en mopperen over wat je voelt/denkt/merkt/wil. Ouders staan te dichtbij, die luisteren op een andere manier en je wilt als puber jouw ouders geen pijn doen, maar je hart luchten bij een ander kan heel fijn zijn. Voel je welkom om bij mij te komen.
Iedere week sta ik even stil bij de sessies die ik heb mogen hebben met een coachee (een ander woord voor een moeder, een vader, een kind of een puber). Een paar momentjes die deze weken voorbij zijn gekomen: "Jasmijn, ik heb met Flint geoefend dat hij niet in mijn huis (mijn ruimte) mocht komen, dat ging goed. Zelfs op school is het mij gelukt! Ik ging stoer staan, neus iets omhoog en met mijn stoere stem heb ik gezegd dat die jongen moest stoppen met mijn schep afpakken" "Ik moet van mezelf echt vaker NEE zeggen, maar het lukt mij steeds niet. Wat maakt dat nee zeggen zo lastig is? Ik ben zo bang dat ik anderen kwets. Wat maakt dat je dat zo voelt? Kwets je de ander ook of voel jij dat? Dat gevoel heb ik, eigenlijk nooit nagevraagd. Wat zou je willen? Vaker nee durven zeggen". En daar ging Fleur met de coachee, naar het bordje 'moeten'. "Ik weet niet goed waar ik moet beginnen, wanneer is het juiste moment, ik wil wel, maar hoe?" Daar was Flint, hij nam haar mee aan het touw, naar het hekje. "Natuurlijk, ik moet gewoon ergens beginnen en nu!" "Hij wil niet mee...." Een coachee staat in de bak, tijdens het lopen met Mylo gaat hij opeens stil staan. Hij is niet vooruit te krijgen. De coachee stopt haar hand in haar jaszak, doet alsof er iets lekkers in zit en daar gaat Mylo weer met haar mee. "Ken je dat van jezelf? Dat je probeert over te halen met iets leuks? Ja, dat doe ik eigenlijk heel vaak". Tijdens het wandelen met een stoere jonge meid begint ze heerlijk te kletsen. "Fleur vindt het spannend, maar dat hoeft toch niet, ze is met ons op stap, toch Jasmijn?" De coachee is met Flint aan het wandelen in de bak, lekker kletsend tegen hem, samen bespreken ze hele verhalen op hun manier. Opeens gaat Flint liggen, de coachee kijkt verbaasd. "Wat waren jullie aan het delen?" "Ik had het er over dat ik als moeder echt wel eens tijd voor mezelf mag nemen, dat ik ook even niks wil kunnen doen. Hoe kan het dat Flint dan ineens gaat liggen? Wat bijzonder!" Als coach zal ik niets invullen, waarom Mylo, Flint of Fleur iets doet. Wat een paard doet op dat moment is wat het voor jou betekent.